સળગાવ તું એક છેડે ,બીજે છેડે તેને હું બુઝાવું ,ચાતક

સળગાવ  તું  એક   છેડે ,  બીજે   છેડે   તેને    હું  બુઝાવીશ  ,
ભીતરના    સળગાટના  જ     કીમિયા    કરીએ     આપણે ,

કાઢ   નાગને   તું    ટોપલામાંથી,  ખભે   વીંટાળી  હું    ફરું ,
મમતના   ગર્ભમાં   ઊછરેલ    નાગ   પંપાળીએ   આપણે ,

ઝેર  એની  આંખોનું   તું  પી , જાદુ  મંતરથી  હું    ઉતારીશ ,
પીવા ઝેર શિવને નથી બોલાવવા,જગમાં ઢોળીએ  આપણે ,

ખોતર  જખ્મોને  તું  તેના , રૂઝવવા જખ્મોને  હું પંપાળીશ ,
પ્રણયના    પંથમાં   દિલના    દર્દને    કોતરીએ    આપણે ,

પ્રહારો   કર   તું    પથ્થરના    તેની   મૂર્તિ    હું    સ્થાપીશ ,
ભીતરના    ઈશ્વરને    બહાર     કાઢી      પૂંજીએ     આપણે

મુકુલ દવે "ચાતક"

વાત કરું કરું ને એ અદાકારીથી ટોળામાં ખોવાઈ ગયાં ,ચાતક

વાત   કરું  કરું,   ને  એ   અદાકારીથી    ટોળામાં ખોવાઈ  ગયા ,
કેટલી   વળગણોની  શક્યતાઓ   સાથે  એ  ખુદ સંતાઈ  ગયા ,

પ્રેમથી     એણે    દીધું   ઈજન    ને    વીંધીને    વીંધતાં   ગયાં ,,
સમયના  સ્મરણના  પિંડમાં   આખેઆખા  અમે  પીંખાઇ  ગયાં ,

'ચાલ, આવજે'   કહીને  એમની ઓળખ  પણ  એવી  રીતે  થઈ ,
ફાયદો ફકત એ જ થયો કે હ્ર્દયમાં કેટલાં ઝેર વલોવાઈ  ગયા ,

હ્ર્દયની    ભીતર    જાણે    એ    ખુદ   એવી    રીતે     વિસ્તર્યા  ,
મારા    'હું' ને      સ્વયમમાંથી    ધીરે     ધીરે    દફનાઈ    ગયા ,

રહસ્યો   પણ    એમણે      જિંદગીનાં    એવી    રીતે     ઊકેલ્યાં ,
જીવનની     શતરંજના     દરેક    પાસા    અંતે   હોમાઈ    ગયા ,

આવીને    અંતે   એવી   તલબથી   રડ્યાં    મારી  મઝાર   ઉપર ,
"ચાતક"  તેથી  તારા  જીવનનાં  દરેક પાપ  અંતે  ધોવાઇ  ગયા

મુકુલ દવે "ચાતક"

શરતોના સોદાના વ્યવહાર ના કર,ચાતક

શરતોના    સોદાના   વ્યવહાર     ના    કર ,
હ્રદયની   લાગણીના     વ્યાપાર   ના    કર ,

મહોબ્બત ખુદાની પયંબરી ને ઈબાદત  છે ,
તેનાં     તું     ચારેકોર    બજાર     ના    કર ,

તું  જ  મહોબ્બત,પયગમ્બર  ને  ઈશ્વર પણ ,
શ્રદ્ધાના  નામે   પથ્થરના  આકાર   ના   કર ,

જીવતરના  રઝળપાટનાં પંખી  ઝૂર્યા    કરે ,
પરભવના    લેણદેણની  તકરાર   ના   કર ,

ઠલવાતાં  જાય આંસુ આંખોના    તળાવમાં ,
મ્હાત કર  કરામતથી,અશ્રુનો  ભાર  ના  કર ,

મળે માટીપગા માણસો છબછબિયાં  કરતા ,
સભાઓ  ભરી અટકળના ગુણાકાર  ના  કર ,

પ્રારબ્ધના  આશીવૅાદ અભિશાપ બન્યા હશે ,
"ચાતક"  તરસ   માટેના    ઉપચાર  ના  કર

મુકુલ દવે "ચાતક"

પથ્થર ને આયના સામે ખુદ તું ફેંકીશ નહીં ,ચાતક

પથ્થરને   આયના  સામે   ખુદ  તું    ફેંકીશ      ના
ભીતરનાં  બિંબ  છે  કાચનાં  ખુદ  તું  તોડીશ    ના

તાગ  મેળવ્યા  છે  સઘળા  શમા  ને  પંતગિયાના ,
મુહબ્બત એક આગ છે  શમા,ને ખુદ તું ફૂંકીશ  ના

સંબંધો  છે   લજામણી   જેવા  બંધ   ને   ઊઘડતા   ,
વેદનાના   ઘા   દિલમાં   છે,   તું   પંપાળીશ     ના

પ્રેમનાં     ભરમાતાં    કામણનાં     પૂતળાં     જોઈ ,
તરસ  સાબિત કરવા ખુદ  તું   છાતી  ફાડીશ   ના

ઊતરતી  નથી  દિલમાં  છબી  પ્રેમ  કે  નફરતની ,
મૌન  ધર્યું  છે  તેથી  "ચાતક" ખુદ તું  છોડીશ  ના

મુકુલ દવે "ચાતક"